Tripje grot Los Patos en loma Platon

Daar ben ik weer en zie meteen dat ik jullie in het vorige berichtje niet gevraagd heb of jullie een leuke Sinterklaas gehad hebben. Bij deze :) Was het leuk? Hier is het allemaal langs mij heen gegaan, maar dat zal niet gebeuren met kerst waar ik jullie in een volgend bericht over zal vertellen.

Nu eerst iets anders want de afgelopen week is er weer veel gebeurd. Dinsdagnacht kregen we Olga (de tropische storm) opbezoek. Gelukkig was deze storm voor geen van ons allen een verrassing. Olga stond namelijk uitgebreid in de kranten die dinsdag. Ikzelf werd gebeld door mijn huisgenoot vanuit de hoofdstad met dit nieuws. Ben toen direct op www.hurricanecenter.com gaan kijken om Olga een beetje in het oog te houden. ;) Die middag zouden we, zoals ik vertelde in een vorig bericht, bezoek krijgen van het bedrijf Idecoop dat de vorming van onze cooperatie verder op gang moest helpen. Door de dreiging van Olga waren alle activiteiten van dit bedrijf tot het einde van dit jaar afgelast. Dus we nu kunnen pas verder in 2008....

Terugkomend op Olga, die dinsdagavond waren we voorbereid op veel regen en wind. Eerst leek het alleen maar wind te zijn wat Olga bracht, maar later die nacht en de woensdag erop viel de regen met bakken uit de hemel. Dit betekende dat de workshop in de heuvels weer niet kon plaatsvinden, doordat de wegen onbegaanbaar waren geworden. Die woensdagmiddag toen ik een paar keer door het dorp had gelopen werd ik gebeld door mijn collega’tje Mildred. Zij vertelde mij dat het afsluitende feestje van de cursus boekhouding, dat hier gegeven werd aan de bewoners, toch doorging en dat ik ook was uitgenodigd. Het was een gezellige bijeenkomst waar verschillende mensen een praatje hielden over de afgelopen 3 maanden waarin de cursus had plaatsgevonden. Tja, en totaal niet voorbereid moest ik ook wat zeggen namens de NGO Fundacion Taiguey. De NGO had de cursus namelijk mede mogelijk gemaakt. Na het serieuze gedeelte was het tijd voor was grappen en grollen. Grappig te zien dat er in iedere groep mensen, waar ook ter wereld, er altijd wel 1 ‘clown’ aanwezig is die de boel aan het lachen maakt. Na dit alles was het tijd voor een hapje....nouja een hapje...en bord vol met salade, spaghetti en kip. Ondanks de aanwezigheid van Olga (veel regen en koude wind) was het toch nog een feest :)

Vrijdag laat in de middag toen ik thuiskwam van de Telecentre sprak ik een buurman en die vertelde mij dat de buurman die het ernstige ongeluk gehad had, de week ervoor, toch was overleden. Dit betekende dat die avond de gemeenschap nog bij elkaar zou komen en dat het lichaam van de man de volgende ochtend begraven zou worden. Dit moet namelijk binnen 24 uur gebeuren, vanwege de hitte. Ik ben toen naar huis gegaan heb mij omgekleed in een zwarte rok en een wit shirtje (alle vrouwen en mannen dragen een wit shirtje/blouse en een zwarte rok/broek bij een gebeurtenis als deze). Eenmaal aangekleed ben ik met de ‘familie’ van Alexis, die ik op straat tegenkwam, naar het huis van de overledene gegaan. Hier was een groot zeil over de straat gespannen als bescherming tegen de zon/regen zodat de mensen buiten konden zitten. Het leek erop dat het hele dorp leeg liep om naar dit huis te gaan. Die nacht kwam het lichaam van de man in Cienaga aan en zelfs ‘sochtends om een uur of 6 liepen er al/nog mensen over straat om naar het huis te gaan.

Dit wat het trieste gedeelte betreft van het weekend. Verder heb ik afgelopen weekend buiten La Cienaga vertoefd. Ik was namelijk uitgenodigd door mijn collega Juan Carlos en zijn vriendin om het weekend bij hen door te brengen. Dit was heel erg gezellig. Ik kwam ’s middags in Paraiso aan en toen zijn we met wat vrienden van Juan Carlos op de motor naar de grot van Los Patos gereden. In deze grot stikt het van de vleermuizen, dit was echt heel bijzonder om te zien. Na wat geklauter door de grot, gelukkig had ik mijn wandelschoenen aan ;) gingen we met de motor de heuvels van Paraiso in, Platón. Dit was echt een avontuur, omdat Olga de stenen erg los gemaakt had was het soms moeilijk om over de weg te rijden en zeker omdat het ook nog eens erg steil was. Dus af en toe moesten de meerijders van de motor af en zelf naar boven lopen....nou ik heb mijn gymnastiekoefeningen wel weer gehad voor deze week....pfff hahaha, maar het uitzicht was heel erg de moeite waard. Na een uur of zo kwamen we aan in RanchoPlantón. Dit is een soort van oord waar grote groepen mensen outdoor activiteiten kunnen ondernemen en er ook kunnen overnachten. Op deze plek hadden ze ook een wildwaterglijbaan dat uitkwam in een zwembad. Dit zag er heel leuk uit. De schoonmaker die er was vertelde ons dat als we wilden hij het water in het zwembad en over de glijbaan kon laten lopen en dan konden we zwemmen. Dit klonk heel goed. Dus spraken we af om de volgende dag terug te gaan om er te badderen en er de dag door te brengen. Die avond zijn we nog uitgeweest, maar laat werd het niet omdat we alle drie dood op waren van de dag. De dag erna was het dan zo ver. We waren in totaal met zo’n 6 motoren en nadat we wat boodschapjes gekocht hadden vertrokken we de loma in op weg naar RanchoPlatón. Na een aantal keer gestopt te hebben omdat de ketting van een van de motoren er af was gevallen door de hobbels kwamen we in het ‘paradijsje’ RanchoPlatón aan. Het water werd aangezet van de glijbaan en de bedoeling was dat men met een band naar beneden gleed....dit was echt lachen, maar ook wel eng...aangezien de zijkanten van de glijbaan niet al te hoog waren. Maar we hebben enorm gelachen. De jongens die meewaren hadden opeens het idee opgevat om met z’n 5-en in 2 banden naar beneden te glijden....dit werd een grote chaos. Men viel in de glijbaan over elkaar heen, maar op wat schaafwonden en gescheurde zwembroeken na konden ze er allemaal nog om lachen. Op de ‘ranch’ stonden heel veel chinabomen (soort sinaasappel) waar we jus d’orange van maakten. Na wat gegeten, gezongen (we hadden een gitaar mee) en geluierd te hebben, vertrokken we weer richting Paraiso. Daar aangekomen besloten we om nog even te badderen in Los Patos. Die avond had niemand meer puf om nog uit te gaan dus hielden we een eigen ‘disco’ in het huis van JC. Kon ik toch nog even weer lekker bachata-en en merengue-en. Al met al was het een heel geslaagd weekend in Paraiso.

Maandag kwam ik terug van Paraiso en die middag hadden we eindelijk het praktijkgedeelte van de workshop ‘behoud van de gond’ dus gingen we de loma in. Niet met het vervoer van de Sindico, omdat je niet van hem op aan kunt. Ik heb hem het afgelopen weekend diverse keren gebeld en telkens kreeg ik als antwoord... “bel mij morgen even terug dan weet ik het zeker....” Gelukkig had ik een back-up en dat was de pick-up truck van een van de deelnemers. Dus toen konden we als nog de loma in. Dit was heel interessant, ook de plek was heel erg mooi. Het erf van de man die zijn land beschikbaar stelde voor de workshop stond vol met sinaasappel- en bananenboompjes (met van die kleine banaantjes)...oh en die sinaasappels waren echt oranje..niet zoals in Nederland waar de schil geverfd wordt :) en lekker....die banaantje trouwens ook....zoet van smaak. Al ben ik niet zo’n hele erge liefhebber van de gekookte onrijpe bananen, behalve als er zout op zit dan hebben ze smaak....
Een van de vrouwen vond ñame in de grond, het is een soort aardappel dat ook in de grond groeit en qua smaak er ook veel op lijkt. Omdat ik het niet kende mocht ik het mee naar huis nemen en thuis klaar maken, yummie....ook weer met een snufje zout :)

Hasta la próxima!!